- شاداب دل (دِ)
شادمان و خوشدل. (فهرست ولف) :
بتنگی نداد ایچ سهراب دل
فرود آمد از باره شاداب دل.
فردوسی.
براهب چنین گفت پس شهریار
که شاداب دل باش و به روزگار.
فردوسی
بتنگی نداد ایچ سهراب دل
فرود آمد از باره شاداب دل.
فردوسی.
براهب چنین گفت پس شهریار
که شاداب دل باش و به روزگار.
فردوسی
